Jest to choroba metaboliczna kurcząt, najczęściej brojlerów, która charakteryzuje się nagłymi upadkami. Patogeneza nie jest dokładnie znana, lecz szybkie tempo wzrostu ptaków przyczynia się do powstawania problemów w układzie sercowo-naczyniowym i zwiększonej pobudliwości mięśnia sercowego. Jest to niewątpliwie związane z intensywną przemianą materii, szybkim tempem wzrostu i krótkim czasem odchowu. Ważną rolę w tej jednostce chorobowej pełnią czynniki genetyczne, żywieniowe i środowiskowe.
Najczęściej problem występuje u szybko rosnących kurcząt brojlerów w 2 i 3 tygodniu życia. W doświadczeniach wykazano istotną rolę stresu jako czynnika, który wzmagał występowanie syndromu. Wyższą śmiertelność z powodu „ataku serca” wykazano także u kurcząt żywionych paszami zawierającymi duże ilości pszenicy niż w stadach na których skład paszy był oparty na kukurydzy. Ptaki nie wykazują żadnych objawów klinicznych choroby, a trakcie nagłego ataku zaobserwowano: utratę równowagi, przewracanie się na bok, gwałtowne trzepotanie skrzydłami. Większość padłych ptaków leży w pozycji na plecach z wyprostowanymi nogami.
W badaniu sekcyjnym stwierdza się: powiększenie wątroby, która może być krucha i blada, pusty pęcherzyk żółciowy, blade nerki, przekrwienie płuc i komór serca. Zwłoki są dobrze umięśnione.
Zapobieganie występowania syndromu nagłej śmierci sercowej polega na: redukowaniu stresu u drobiu, zastosowaniu odpowiedniego programu świetlnego (przyciemnianiu światła, skróceniu dnia świetlnego), ograniczeniu spożycia paszy i zmniejszeniu jej wartości energetycznej, unikaniu zbyt dużego zagęszczenia drobiu na kurniku. Stosowana jest także suplementacja preparatami na bazie miedzi, które wspomagają krążenie wiecowe i wzmagają syntezę kolagenu i elastyny dzięki czemu poprawiana jest i szczelność elastyczność naczyń krwionośnych.